Çin’deki kırsallarda yaşayan kadınlar tarafından kullanılan Nüshu tarihteki kadınlar tarafından kadınlar için yaratılmış tek yazı örneğidir. Bu ilginç kültürü gelin beraber inceleyelim.
Kaynak: https://en.unesco.org/courier/2018-1/…
Nüshu, Çince’de kelimenin tam anlamıyla “kadın yazısı” anlamına gelir. Bugün yalnızca kadınlar tarafından tasarlanarak kullanılan dünyanın tek yazı tipidir.
Nüshu karakterleri, yerel lehçeye (Chengguan Tuhua) uyarlanmış kare şeklindeki Çince karakterlerden türetilen bir yazı biçimidir. Karakterler noktalar ve üç tür vuruşla oluşturulur; yataylar çizgiler, virgül benzeri noktalar ve yaylar. Ayrıca bu uzun harfler çok ince çizgilerle yazılır.
Nüshu, Çin’in Hunan eyaletindeki Jiangyong ilçesinde, Xiao Nehri vadisi’nin kırsal alanlarında yaşayan kadınlar arasında bir iletişim yöntemi olarak gelişti.
Okuma ve yazma konusunda eğitime erişimi olmayan kırsal bölgede anneler tarafından kızlarına öğretilen Nüshu ile kız kardeşler ve arkadaşlar aralarında iletişim kuruyordu.
Kadınlar Nüshu ile genellikle otobiyografiler, mektuplar ve düğünden üç gün sonra en yakın arkadaşları tarafından geline iyi dilekler sunmak için yazılan ‘üçüncü gün mesajları’ için kullanılırdı.
Ayrıca eski Çin şiirlerini, şarkılarını, bilmecelerini ve çevirilerini kaydetmek ve şarkılar bestelemek için kullanıldı.
Jiangyong ilçesindeki her kadın bir biyografi yazmaktan sorumluydu ve Nüshu yazmayı bilmeyenler için başkaları yardımcı olurdu. Kızlar da annelerinin ölümünden sonra onlar için biyografiler yazarlardı.
Pekin’deki Tsinghua Üniversitesi’nde profesör olan Zhao Liming’e göre Nüshu sadece bir yazı formu değil ve aynı zamanda geleneksel Çin kadınlarını yansıtan bir “güneş ışığı”.
Liming’e göre Nüshu ‘Kadınların kendi sesleriyle konuşmalarına ve erkek şovenizmine karşı savaşmalarına izin veren bir güneş ışığı kültürüdür.’
Bir Nüshu kullanıcısının dediği gibi, “Erkeklerin yazıları, kitapları ve metinleri var ve onlar onurlu insanlarsa bizim de kendi yazımız, kitaplarımız ve metinlerimiz var ve biz de onurlu kadınlarız.”
Liming, kadınların kıyafet dikmek ve Nüshu şarkıları söylemek için bir araya gelmelerinin geleneksel önemini vurguluyor.
Nüshu yazısı kağıda ve yelpazelere yazılmış ve hatta giysi, mendil ve kemer gibi günlük eşyaların üzerine de işlenmişti.
Kırılgan bir çiçek gibi Nüshu da son yazarı öldüğünde soldu. Çin’deki kadınlar ölüm zamanı yaklaşınca eserleri ile beraber gömülmek istedikleri için Nüshu örneklerinin çoğu onlarla birlikte gömüldü. Torunlarına ise sadece birkaç örnek kaldı.
